Filmreleases. "Touch - Our Past Embraces": een verkenning van jonge liefde

Een genuanceerde bewerking van Olafur Johann Olafssons gevoelige roman, over de pijnlijke maar bevrijdende waarheid: sommige liefdesverhalen hoeven niet te eindigen om te bestaan. Vanaf woensdag in de bioscoop.
Naarmate we ouder worden, is er soms slechts een dunne draad tussen wat we hebben meegemaakt en wat we denken nog steeds mee te maken. Herinneringen zijn daardoor kwetsbaar, wankelend, op het punt van breken. Aanraking maakt er het centrale motief van een persoonlijke reis van: Kristofer, een weduwnaar met Alzheimer, verlaat de vergetelheid. Hij wil niet vluchten, maar vinden: liefde, de eerste, de grote – de mooie Miko, tussen de dampen van een Japans restaurant en de Londense regen van de jaren zestig.
Van IJsland naar Japan, via Engeland, loopt de zieke man terug op zijn verleden en zijn jeugdige liefdesleven. De film omarmt de bescheidenheid, eenvoud en fijngevoeligheid van zijn personage. Vol flashbacks maakt het verhaal een lange, langzame reis door plaatsen en tijden. En fictie sluit aan bij de man: Eigill Olafsson, die Kristofer speelt, die aan de ziekte van Parkinson lijdt, geeft zijn eigen vermoeidheid aan de rol. Dit is niet langer zomaar een man die op zoek is naar een vrouw van wie hij ooit hield: het is een wankel bestaan dat zichzelf zoekt in zijn eigen voetsporen.
Deze inhoud is geblokkeerd omdat u geen cookies en andere trackers hebt geaccepteerd.
Door op "Ik accepteer" te klikken, worden er cookies en andere trackers geplaatst en kunt u de inhoud bekijken ( meer informatie ).
Door te klikken op "Ik accepteer alle cookies" geeft u toestemming voor het plaatsen van cookies en andere tracers voor de opslag van uw gegevens op onze sites en applicaties voor personalisatiedoeleinden en gerichte advertenties.
U kunt uw toestemming op elk moment intrekken door ons gegevensbeschermingsbeleid te raadplegen. Beheer mijn keuzes
Het is onmogelijk om niet te denken aan Céline Songs Past Lives , waarin twee mensen, gescheiden door tijd en continenten, zich afvragen hoe hun leven samen had kunnen zijn. Ook hier, in Touch , is er sprake van migratie, ontwortelde wortels, een andere taal in de mond van de ander. Ook hier een liefde in de wacht, een parallel leven, misschien gedroomd, misschien echt, misschien beide. En dezelfde terughoudendheid, dezelfde manier om emoties nooit te forceren.
Touch en Past Lives reageren op elkaar met hun heldere nostalgie, met deze manier om afwezigheid te filmen met een ontwapende tederheid. Ze vertellen over de bruggen die we niet oversteken, de treinen die we laten gaan, de gezichten die wazige beelden zijn geworden. Door de onmogelijke terugkeer te vertellen, ensceneren ze iets zeldzaams en kostbaars: een intieme verzoening met het verleden. Hoe je afscheid neemt, het in de ogen kijkt.
Touch - Our Past Embraces van Baltasar Kormakur, vanaf woensdag 30 juli in de bioscoop. Speelduur: 2 uur en 1 minuten.
Le Progres